كی رفته ای ز دل كه تمنــــــا كنم تو را؟       كـــــی بوده ای نهفته كه پیدا كنم تو را؟

غیبت نكـرده ای كه شـــوَم طالب حضور       پنهـان نگشـــــته ای كه هویدا كنم تو را

با صد هـــــزار جلوه برون آمدی كه من       با صد هـــــزار دیده تمــــــاشا كنم تو را

چشــمــم به صـد مجـــاهده آیینه ساز شد       تا من به یك مشــــــاهده شـیدا كنم تو را

بالای خــود در آینـه چشــــــــم مــن ببین       تا با خبــــــر ز عـــــــــالم بالا كنم تو را

مســــتانه كـاش در حــــرم و دیر بگذری       تا قبله گـــــــاه مؤمن و ترسـا كنم تو را

خواهم شـــــــــبی نقاب ز رویت برافكـنم       خورشــــــــید كعبه، ماه كلیسا كنم تو را

طوبی و سـدره گر به قیامت به من دهند       یكجــــا فـــــدای قامت رعنـــــا كنم تو را

زیبا شــــود به كـــــــارگِه عشـق كار من       هر گه نظـــــر به صورت زیبـا كنم تو را

                                  رســـــوای عالمی شـــدم از شور عاشقی

                                       ترسم خدا نخواســـــــته رسوا كنم تو را