اشــــکم ولی به پای عــزیزان چکیده ام      خــــارم ولــــی به ســــــایه گل آرمیده ام

با یاد رنگ و بوی تو، ای نوبهار عشق      همچـون بنفشــه سر به گریبان کشیده ام

من جلوه شــــــباب ندیدم به عمر خویش      از دیگــــران حدیث جـــــوانی شـــنیده ام

از جــــام عافیت مــــــی نابی نخورده ام      وز شـــــاخ آرزو گــل عیشـــــی نچیده ام

موی ســــــپید را فلکم رایگــــــــان نداد      این رشــــــته را به نقــد جوانی خریده ام

ای سرو پای بســـــــته! به آزادگی مناز      آزاده مــن که از همه عـــــــــالم بریده ام

                                     گـــــر می گـریزم از نظر مردمان"رهی"

                                    عیبـــم نکن که آهــــــــوی مردم ندیده ام