دوســــتان شرح پریشــــــانی من گوش کنید داســــتان غــــم پنهـــــــانی مـــن گوش کنید
قصه ی بی سر و ســــــامانی من گوش کنید گفت و گـوی مـــن و حیـرانی من گوش کنید
شـــــرح این آتش جانسوز نگفتن تا کــــــی؟
سـوختم سـوختم ، این راز نگفتن تا کــــــی؟
روزگــــاری من و دل ســــاکن کـــویی بودیم ســـــــــاکن کـــوی بت عربده جــــویی بودیم
عقل و دیـن باخـته دیوانه ی رویـــــی بودیم بســــته ی سلـسله ی سلـسله مــــویی بودیم
کس در آن سلسله غیر از من و دل بنـد نبود
یک گـــــــرفتار از این جمـله که هستند نبود
نرگس غمـــــزه زنش این همـه بیمار نداشت ســـــــنبل پر شــکنش هیـــــچ گرفتار نداشت
این همه مشــــــــتری و گـــرمی بازار نداشت یوســـــفی بـود ولـــی هیـــچ خـریدار نداشت
اول آن کس که خـــــــریدار شـدش من بودم
باعث گـــــــــــــرمی بازار شـــدش من بودم
عشق من شــــــــد سبب خوبی و رعنایی او داد رســـــــــــوایی من شــــــهرت زیبایی او
بس که دادم همه جا شـــــــــــرح دلارایی او شهر پر گشـــــــت ز غوغـــــای تماشایی او
این زمان عاشــــــــق سرگشته فراوان دارد
کی ســـر برگ من بی ســـــر وسـامان دارد
چــاره این اسـت و ندارم به از این رای دگر که دهم جـــــای دگــــــر ؛ دل به دلارای دگر
چشـــــــــم خود فرش کنـم زیر کف پای دگر بر کف پــــای دگـــــر بوســــه زنم جای دگر
بعد از این رای من این است وهمین خواهد بود
من بر این هســـتم و البته چنین خواهد بود
ای پســـر! چنـــد به کــــــام دگــــرانت بینم سر خوش و مســـت ز جـــــام دگرانت بینم
مـــــایه ی عیــــش مـــــدام دگـــــرانت بینم ســـــاقی مجلـــس عــــام دگــــرانت بینم
تو چه دانی که شــدی یار چه بی باکی چند
چه هوس ها که ندارند هوســـــــــناکی چند
موضوعات مرتبط: شعر
