صحيفه سجاديه
صحيفه سجاديه يكي از اثرهاي گران سنگ به جا مانده از امام سجاد عليه السلام است. صحيفه سجاديه كه «زبور آل محمد صلي الله عليه و آله »، «انجيل اهل بيت» و «اخت القرآن» لقب گرفته، در بردارنده 54 دعاست كه تاكنون بيش از شصت شرح بر آن نوشته شده است. صحيفه سجاديه تنها دربردارنده راز و نياز با خدا و بيان حاجت در پيشگاه وي نيست، بلكه درياي بي كراني از علوم و معارف اسلامي است كه مسائل گوناگون عقيدتي، فرهنگي، اجتماعي، سياسي و پاره اي از قوانين طبيعي و احكام شرعي در آن آمده است. در سال 1353 هـ . ق مرجع فقيد، آيت الله العظمي مرعشي نجفي، نسخه اي از صحيفه سجاديه را براي طنطاوي، دانشمند بزرگ اهل تسنن و صاحب تفسير معروف الجواهر به قاهره فرستاد. وي پس از ارج نهادن به اين هديه گران بها و ستايش فراوان از آن، در پاسخ چنين نوشت: «اين از بدبختي ماست كه تاكنون به اين اثر گران بهاي جاويد كه از مواريث پيامبر است، دست نيافته بوديم. من هر چه در آن مي نگرم، آن را از گفتار آدميان، فراتر و از سخن پروردگار فروتر مي يابم».
فرجام نيك
آن گاه كه امام سجاد عليه السلام در آستانه شهادت قرار گرفت، هنگام مرگ، دمي بيهوش شد و چون چشم خود را گشود، سوره واقعه و سوره فتح را خواند. سپس گفت:
سپاس خدايي را كه به ما وعده راست فرمود و بهشت را ميراث ما كرد تا هر جا كه خواهيم جاي گيريم. پس چه نيك است پاداش عمل كننده ها.
 وآن گاه خاموش شد.
امام سجاد عليه السلام وصيت كرده بود كه در مرگش، كسي را خبر نكنند و ايشان را زود به خاك بسپارند، ولي هنگام تشييع و دفن آن حضرت، انبوهي از دوستداران اهل بيت گرد آمدند كه مدينه مانند آن را كمتر به خود ديده بود.
اي امام سجده كننده بر تربت كربلا، عروجت بر جاده هاي گل آذين بسته آسمان و رها شدنت از بي مهري هاي اهل زمين تسليت باد.
از سخنان گهربار آن حضرت:
- هشدار كه منفورترين مردم نزد خداوند كسي است كه سيره امامي را برگزيند ولي از كارهاي او پيروي نكند.
-خودداري از آزار رساندن ، نشانه كمال خرد و مايه آسايش دو گيتي است.
-صدقه، قبل از اين‏كه به دست نيازمند برسد، در دست خداوند قرار مي‏گيرد.
-  مؤمن سكوت مي‏كند تا سالم ماند و سخن مي‏گويد تا سود برد.
-از قدرت خداوند بر خويش بترس و از نزديكي‏اش به خود شرمگين باش.
-فرمان خدا و طاعت او و طاعت كسي را كه طاعتش را واجب كرده است، بر همه چيز مقدّم بداريد.
-مؤمن از دعاي خود يكي از سه نتيجه را مي‏گيرد: يا برايش ذخيره مي‏شود، يا در دنيا برآورده مي‏شود و يا بلايي كه مي‏خواست به او برسد از او برگردانده مي‏شود.
منابع : سايت تبيان –حوزه