درختکاری

به دست خود درختی می نشانم....................به پایش جوی آبی می كشانم

كمی تخم چمن بر روی خاكش.......................برای یادگاری می فشانم

درختم كم كم آرد برگ و باری ..........................بسازد بر سر خود شاخساری

چمن روید درآنجا سبز و خرم ............................شود زیر درختم سبزه زاری

به تابستان كه گرما رو نماید ............................درختم چتر خود را می گشاید

خنك میسازد آنجا را ز سایه .............................دل هر رهگذر را می رباید

به پایش خسته ای بی حال و بی تاب ...........میان روز گرمی می رود خواب

شود بیدار و گوید ای كه اینجا .......................درختی كاشتی،روح تو شاداب

شاعر: عباس یمینی شریف